هر نفسی که می کشی

اهداف

جواب ها می تواند سلام کردن در مدرسه، یا عوض کردن کانال‌های تلویزیون، یا نوشتن اسم و فامیلشان روی برگه ها باشد. در آخر از آن‌ها بخواهید کارهایی را نام ببرند که در روز حداقل 100 بار انجام می دهند. به احتمال قوی بیشترین جوابی که خاهید شنید این است:  پلک زدن یا نفس کشیدن. اگر کسی نتوانست جواب این سوال را بدهد، نفس عمیقی بکشید و بپرسید، "پس نفس کشیدن چی؟"

از دانش آموزان بپرسید : "آیا شما روزانه بیشتر از 100 باز نفس می کشید؟" در یک ساعت چه طور؟ بیشتر از 100 بار یا 1000 بار؟ بعد از یک بحث کوتاه و مختصر پلی برگه‌ی فعالیت "هر نفسی را که می کشی" را بین بچه ها پخش کنید و از هر دانش آموز بخواهید که عدد نفس هایی را که هر شخص در یک ساعت می کشد را تخمین بزنند. هر دانش آموز باید تقریبی را در برگه‌ی خود یادداشت کند.

 

ابتدا از آن‌ها بخواهید که حدس های خود را با صدای بلند همه با هم بیان کنند. چه نتیجه ای در این شرایط از مجموعه تخمین ها گرفتند؟ نشنیدن خیلی از این تخمین ها با این سر و صدا باید آن‌ها را تحریک کند تا راهکار نظام مندتری را برای تفسیر اطلاعات خود انتخاب کنند.

این بار از آن‌ها بخواهید تا حدس خود را یکی پس از دیگری بیان کنند تا کلاس، آن‌ها را روی برگه‌های فعالیت خود یادداشت کند.

حالا  هر دانش آموزان با یک هم گروهی به سوالات 3 و 4 جواب دهد. هر گروه دو نفره جواب های خود را با گروه دیگری مقایسه کند و درمورد تشابهات و تفاوت هایی که در تفسیر این اعداد به وجود آمده، بحث کنند.

برای اینکه بچه ها اعداد را بهتر بفهمند، هر دانش آموز باید حدس خود را در سوال 1 با بقیه حدس ها مقایسه کند و این اعداد را به ترتیب از کوچک به بزرگ مرتب کند. هر دانش آموز به تنهایی جای عدد خود را در این خط مشخص کند.

دانش آموزی که کمترین حدس را زده است شروع کند و به همین ترتیب همه حدس ها پشت سر هم دوباره خوانده شود. یک محدوده را با مشخص کردن کمترین و بیشترین تخمین تعیین کنید و بچه ها را متوجه این مطلب کنید که وقتی عددها به این شکل  مرتب شوند، چه قدر راحت تر پیدا می شوند. از آن‌ها بپرسید آیا این تخمین ها به صورت نامرتب دور عدد واقعی ، واضح تر هستند یا اینکه عددها را به طوری لیست کنیم که به صورت هموار و مرتب شده پخش شده باشند.

حالا هر دانش آموز به جای خود برگردد و جدول تکثیر شده جداگانه خود را که تمام تخمین های بچه ها در آن است با هم گروهی خود ببرد. و این تکه های بریده شده را به صورت مرتب از اول پشت سر هم بچینند. هر دانش آموز باید به طریقی شکلی را با این عددهای مرتب شده درست کند. در مورد یک معیار مناسب و یک اصطلاح و لقب خاص برای این محور افقی صحبت کنید. دانش آموزان با تجربه قبلی لازم است تعیین کنند که آیا شکل مرتب و قانون‌مندی را انتخاب می کنند یا شکلی به هم چسبیده و بدون قانون.

به عنوان مثال، با کمک میانگین تقریبی، میانه یا میزان پراکندگی، اطلاعات بیشتری در مورد این اعداد به آن‌ها یاد بدهید.

در مورد یک حدس خوب یا دو یا چند تخمین مناسب بحث کنید.

بچه ها را تشویق کنید که با کمک تخمینی که از تعداد نفس ها در یک ساعت زده اند، مقدار نفس ها در یک روز را حدس بزنند مسلما دانش آموزی که ضرب خوانده است ضرب عدد خود را در 24 پیشنهاد می کند. ممکن است بچه های کم سن تر از فرآیند جمع های متوالی با کمک ماشین حساب خود استفاده کنند.

در این مورد بحث کنید که چرا بعضی از تخمین ها تفاوت قابل ملاحظه ای با مقدار واقعی نفس ها در یک روز دارد.

برای قضاوت در مورد معقول بودن تخمین ها از آن‌ها بپرسید: چه طوری می شود تعداد واقعی نفس ها در یک روز را پیدا کرد؟ اجازه بدهید بچه ها به صورت "طوفان فکری" این مساله را حل کنند. می توان به آن‌ها اجازه دهیم تا با هم گروهی خود کار کنند و مثلاً  تعداد نفس هایشان را در یک زمان مشخص بشمارند. برای مثال در یک دقیقه ( یا زمانی را که طول می کشد تا تعداد مشخص نفس بکشند را مشخص کنند). مثلاً چه زمانی طول می کشد تا 100 تا نفس بکشیم. دانش‌آموزان باید استراتژی های پیشنهادی خود را انجام دهند و جواب هایشان را با یک‌دیگر مقایسه کنند.

هم چنین در برگه های خود روش ها را توضیح دهند و از آن دفاع کنند.

بچه ها را به زدن مثال های دیگری که در روز چندین بار انجام می دهند تشویق و بحث را جمع بندی کنید. با شمارش دفعاتی که ما این کارها را انجام می دهیم، بچه‌ها با اعداد بزرگ آشنا می‌شوند.

توسعه

- با کمک اطلاعاتی که از فعالیت قبلی بدست آمد ، از بچه ها بخواهید میانگین دفعات نفس کشیدن را در یک ساعت بدست آورند.

- اگر هر نفس را مادل با یک میلی‌متر در‌نظر بگیریم، از یکی از دانش‌آموزان بخواهید تعداد نفس هایی را که در هر ساعت می‌کشد را برحسب متر محاسبه کند. و سپس این مقدار را روی یک نوار باریک نمایش دهد.

اگر این نوار را 23 بار روی خودش تا بزنید ، 24 برابر شده و میانگین تعداد نفس‌های او را در 24 ساعت نشان می‌دهد.

به همین ترتیب دانش آموزان می توانند تعداد نفس ها را بعد از بعضی از فعالیت های ورزشی، مثل دویدن یا پرش و غیره بشمارند و بعد در مورد اثر گذاری این فعالیت ها روی تعداد نفس ها در یک ساعت یا یک روز بحث کنند.